Podpowiadamy, co robić, by prawidłowo rozwijać funkcje komunikacyjne u najmłodszych pacjentów.
1. Chcesz coś zakomunikować dziecku?
Podstawowa zasada! Nawiąż z nim kontakt wzrokowy.
2. Buduj proste konstrukcje gramatyczne – zdania niech będą krótkie i logicznie ze sobą powiązane. Mów o tym, co robisz. Przygotowując obiad, sprzątając, spacerujac, opowiadaj o tym, co w danej sytuacji otacza Twoje dziecko. Dzięki temu wzbogacisz bierny słownik malucha.
3. Inspiruj dziecko do mówienia. Otaczaj go mową wolną, wyraźną, niezbyt przesadną, podpartą linią melodyczną. Odpowiedni ton, barwa i natężenie głosu służy odbieraniu komunikatów językowych. W rozmowy wprowadź „zaśpiew”. Wybierz melodię, np. dwa pierwsze dźwięki piosenki Sto lat do wyrazów dwusylabowych. W ten sposób zamiast „sto lat” możesz zaśpiewać np. rącz-ka, bu-zia, krze-sło, słoń-ce.
4. Obudź w dziecku motywację do mówienia. Chęć powiadamiania o własnych sukcesach, wyrażanie
myśli i uczuć pomoże mu w pracy związanej z nauką mowy.
5. Wysłuchaj tego, co dziecko ma do powiedzenia, podtrzymuj rozmowę i pozwól na dokończenie wypowiedzi bez okazywania, że zrozumiało się jego wypowiedź przed jej zakończeniem.
6. Staraj się tak prowadzić zabawę, by dziecko nie wiedziało, że się uczy i by powtarzało spontanicznie. Wielokrotne zmuszanie dziecka do powtarzania wzbudzi w nim frustrację i zniechęci do samoistnego mówienia.
7. W rozmowie ogranicz ton dyrektywny i wypowiedzi zamykające dyskusję (np. Dosyć tego! Nie dyskutuj ze mną!).
8. Nie pozwól dziecku na zbyt wczesny i częsty dostęp do tabletów i smartfonów! Użytkowanie ich w nadmiarze skutkuje m.in. opóźnieniami rozwoju mowy, zaburzeniami koncentracji i osłabieniem motoryki małej.
9. Pamiętaj! Dziecko najpierw słyszy, potem mówi. Dostarcz dziecku prawidłowych wzorców i prezentuj odpowiednie zachowania językowe.
Pobierz broszurę
