Jak wygląda terapia zaburzeń artykulacji (wad wymowy)?

Pracujesz głosem? Te wskazówki mogą Ci się przydać

Postępowanie terapeutyczne uzależnione jest od potrzeb konkretnego pacjenta. Terapia zaburzeń artykulacji u każdego klienta może wyglądać inaczej. Najważniejszym celem w takiej terapii jest wyeliminowanie przyczyny wady wymowy. Nierzadko pracę z dzieckiem/ dorosłym zaczynamy od usprawniania narządów mowy, wypracowywania prawidłowego toru oddechowego (przez nos, jeśli osoba oddycha przez usta). Pracujemy również nad pozycją spoczynkową języka i prawidłowym sposobem połykania. Najpierw pracujemy nad funkcją, a następnie (lub jednocześnie) pracujemy nad artykulacją. W przypadku trudności związanych z różnicowaniem słuchowym głosek stosujemy ćwiczenia słuchu fonemowego (np. różnicowanie głosek [sz] i [s]).

Bez prawidłowej funkcji trudno o prawidłową artykulację…

Logopeda współpracuje również ze specjalistami z innych dziedzin medycyny -fizjoterapeutami i ortodontami. Współpraca z fizjoterapeutą jest konieczna, kiedy podejrzewamy u danego pacjenta trudności z napięciem mięśniowym, skrzywieniem kręgosłupa, czy dolegliwościami związanymi ze stawem skroniowo-żuchwowym. Ortodonci również są nieocenionymi współpracownikami logopedów – wady wymowy mogą wynikać z nieprawidłowości zgryzowych, w przypadku których konieczne jest podjęcie leczenia ortodontycznego.

Jakie wyróżniamy wady wymowy? Czyli krótko o logopedycznym slangu.

Do najczęstszych wad wymowy możemy zaliczyć:

  • rotacyzm (nieprawidłowa wymowa głoski [r])
  • lambdacyzm, polegający na nieprawidłowej wymowie głoski [l]
  • sygmatyzm (seplenienie), który obejmuje głoski trzech szeregów: syczącego [s, z, c, dz], ciszącego [ś, ź, ć, dź], szumiącego [sz, ż, cz, dż]
  • kappacyzm – wadliwa realizacja głoski [k]
  • gammacyzm – nieprawidłowa artykulacja głoski [g]
  • mowa bezdźwięczna, polegające na wypowiadaniu spółgłosek dźwięcznych właściwych [w, b, d, g, z, dz, ż, dż, ź, dź] w postaci ich bezdźwięcznych odpowiedników, np. /puty/ zamiast /buty/.

Etapy korekcji głosek

Głoski najczęściej utrwala się według następującego schematu:

  1. Wywoływanie głoski w izolacji, np. [ssss]
  2. Utrwalanie głoski w sylabach, np. /sa, se, sy, so, su, asa, ese, ysy, oso, usu, as, es, ys, os, us/
  3. Utrwalanie głoski w wyrazach w sąsiedztwie samogłosek (na początku, w środku i na końcu)
  4. Utrwalanie głoski w wyrazach w sąsiedztwie innych spółgłosek (na początku, w środku i na końcu)
  5. Wprowadzenie ćwiczonej głoski do wyrazów, w których głoska ta występuje podwójnie, np. /sasanka/
  6. Wypowiadanie złożeń dwuwyrazowych, np. sukienka Sabiny
  7. Ćwiczenia głoski w zdaniach, np. Samolubny Stefan kupił sosnowy stół.
  8. Utrwalanie głoski w tekstach.
  9. Automatyzacja głoski w mowie spontanicznej.

Należy pamiętać, że powyższy schemat korekcji głosek dotyczy spółgłosek. Kwestią wartą podkreślenia jest również to, że schemat postępowania może różnić się u poszczególnych klientów (np. niektórym osobom łatwiej będzie wypowiedzieć ćwiczoną głoskę na końcu wyrazów niż w środku).

 

Udostępnij:

Zobacz posty o podobnej tematyce
Co to jest pomijanie stronne?

Problemy z zauważaniem rzeczy po jednej stronie ciała: Co to oznacza? Czym jest pomijanie stronne? Pomijanie stronne to jedno z najbardziej intrygujących zjawisk w neuropsychologii.

Zrozumieć zaburzone rozumienie
Problemy z pamięcią po incydentach mózgowych

Czy mam problemy z pamięcią? Zaburzenia pamięci po incydentach neurologicznych Różnego rodzaju problemy neurologiczne, takie jak udar mózgu, pęknięcie tętniaka czy demencja, mogą wpływać na

Dziękujemy za wiadomość.<br

Już wkrótce skontaktujemy się z Tobą!

Skip to content